Već znamo da je Grčka istorija veoma burna i obimna. Ovde ćemo pokušati da vas ukratko provedemo kroz najznačajnije događaje koji su doveli do stavranja Grčke ovakve kakva to ona danas jeste.
Kameno doba, koje je na prostorima današnje Grčke počelo 2 miliona godina p.n.e. i trajalo do 3.200. godine p.n.e, deli se na tri perioda: paleolit, mezolit i neolit. Demografski razvoj u ranim godinama bronzanog doba, posebno u južnoj Grčkoj, imalo je kao ishod povećan broj naseobina.
Geografski položaj Krita na najjužnijoj tački istočnog Mediterana i njegova životna sredina odigrali su odlučujuću ulogu u stvaranju, razvoju i formiranju minojske civilizacije. Prvi grčki narodi bili su Minojci, koji se spominju još od 2800.godine pre nove ere. Minojska civilizacija je bila veoma napredna civilizacija (oni su zaslužni za prve sisteme vodovoda). Za njih su vezane mnoge legende, (Kralj Minos i Minotaur,Dedal i Ikar...). Živeli su na ostvru Kritu, povezani sa Egipatskom i Mesopotamskom kulturom. Pod uticajem minojske civilizacije na Kritu, cvetala je mikenska civilizacija unutar kontinentalne Grčke (Mikena, Argolida ali i Tirin, Pilos, Atina, Teba, Orhomenos i Jolkos). Silabičko pismo bilo je najraniji oblik grčkog jezika, koje je uspeo da dešifruje engleski arhitekta i klasični filozof, Majkl Ve. Minojci su zagonetno izbrisani u požaru koji je buktao na ostrvu 1450. god.p.n.e.ali ostaju kulturno prisutni do 1150. god. p.n.e.
Ahajci,poreklom indo-evropski narod bili su prva plemena koja su naselila kontinentalni deo Grčke. Došli su sa severa oko 2000.god. p.n.e. Ahajski period je opisao čuveni grčki pripovedač Homer (u Ilijadi i Odiseji). Oko 1200. god. p.n.e. Grci kolonizuju ostrva, malu Aziju, južnu Italiju i severnu Afriku, a Dorci dolaze sa severa na Peloponez. Zbog mnogobrojnih planinskih lanaca i obale iseckane zalivima, narodu je bilo teško da komunicira sa onima u drugim delovima zemlje, pa su se stvorili gradovi-države (takozvani polisi). Već gradovi države su bili Atina (40.000 građana), Sparta, Korint i Teba. Njima su u početku upravljali kraljevi, a kasnije u sistemu nazvanom demokratija (postavio je Klisten 509. p.n.e.) upravljala je narodna skupština. U skupštini su svi slobodni ljudi (jer za robove nije bilo demokratije) mogli glasati i reći svoje mišljenje. Posle pobede Grka nad Persijancima (Miltijadina pobeda Atinjana na Maratonskom polju,gde je glasnik trčao 42,195 km da bi javio o pobedi i umro od iscrpljenosti, po čemu maraton kao olimpijska disciplina dobija ime, pomorska bitka kod Salamine i bitka kod Plateje), Grčka postaje prva pomorska sila.
Najveći demokratski vodja posle toga je bio Perikle. Za vreme njegove vladavine ( 446.-429. p.n.e. tzv. "zlatno doba Grčke") umetnost, filozofija, nauka i književnost doživljavaju procvat i utiču na celu evropsku civilizaciju. Perikle je dao da se podignu hramovi na Akropolisu (Partenon-hram boginje Atine,Erehteion, hram Nike),g dje je glavni vajar bio čuveni Fidija. Rimljani kasnije kopiraju ove grčke oblike i primjenjuju ih na svoja remek-dela.
Spartanski kralj Arhidam II, koji je pokrenuo prvi od tri peloponeska rata protiv Atine, bio je Perikleov prijatelj. Nikija, atinski vojskovođa sklopio je 50-godišnji mir sa Spartom, a kasnije je poginuo početkom drugog peloponeskog rata na Siciliji, gdje je Atina pretrpela poraz. U konačnom trećem peloponeskom ratu, gde je Sparta postaja vodeća sila. Spartanci su veštom blokadom prilazu Atini kod Dekeleje teško porazila Atinu i zaposela je u savezu sa Korintom i Tebom. Vođstvo Sparte slomila je Teba na čelu sa Epaminondom. To je uslovilo ponovno spajanje interesa Sparte i Atine koji zajednički slamaju Tebu u bitci kod Mantineje, gde gine i Epaminonda (čuveni tebanski vojskovođa i državnik).
Taj antagonizam i razjedinjenost Grčke znatno su je oslabili i omogućili Makedonskom kralju Filipu II da posle bitke kod Heroneje ( nad Atinjanima i Tebancima 338 p.n.e.) obezbedi vlast u celoj Grčkoj. Filipov sin, čuveni Aleksandar Makedonski (Aristotelov učenik),sjajan vojskovođa, porazio je Persiju i Egipat, Vavilon i proširio Grčku kulturu na bliski i srednji istok sve do Indije. Posle njegove smrti, vlast i zemlju nasleđuju Dijadosi, njegovi učenici, koji se međusobno bore za vlast i ratuju stvarajući tri drzave: Egipat (Ptolemej),Malu Aziju (Seleuk I Nikator) i Makedoniju (Antigon Monoftalm-Jednooki). Od 197. god.p.n.e. Grčka pada pod vlast Rima,a od 395.godine,podelom Rimskog Carstva pod Vizantiju.
U Vizantiji započinju 1341. godine građanski ratovi, što koristi Srpski car Dušan "Silni" i osvaja od 1342.-1348.godine Makedoniju, Epir, Albaniju i Tesaliju. Turci dolaze 1453.godine. Posle Grčkog rata za nezavisnost 1821.-1830.godine, proglašena je kraljevinom. U prvom balkanskom ratu Grčka sa Srbijom, Crnom Gorom i Bugarskom nanosi velike gubitke Turcima i dobija Epir i južni deo Makedonije. U drugom balkanskom ratu Bugarska nezadovoljna deobom Makedonije posle prvog balkanskog rata napada na Grčke i Srpske položaje, ali trpi poraz.
U I svetskom ratu Grčka učestvuje na strani Antante (Srbija,Francuska,Rusija,Velika Britanija,SAD,Japan...). U II svetskom ratu se razvio snažan komunistički pokret sa narodno-oslobodilačkom vojskom ELAS. Uz Američko-Britansku pomoć stvara se 1946.godine monarhija ali bukti sve do 1949.godine građanski rat izmedju ELAS-a i monarhije.Zemlja je za vreme Drugog svetskog rata i kasnije, za vreme grčkog građanskog rata, imala veliki broj ljudskih žrtava, što je bio strašan poraz za Grčku na pragu posleratnog perioda. Stoga, u godinama koje slede počeo je period rekonstruisanja ekonomije sa novim naporima da se dostigne politička stabilnost. Međutim, ovu težnju prekinula je vojna diktatura (1967.-1974. godine). Od 1974. godine i kasnije sazrevanje političkog ambijenta odvešće do stabilizacije državne institucionalnosti. Grčka je 1981. godine postala punopravni član EEU-a i usvojila evropsku zajedničku valutu 2002. godine