Grčka kao kolevka kulture čitave evropske civilizacije prava je riznica dragocenih vrednosti koje svedoče o njenoj važnosti u razvoju kulture uopšte. Nastala je smenjivanjem naprednih civilizacija koje su pretežno živele u priobalnim i ostrvskim delovima tadašnje Grčke.
Mikenjani su najstarija bronzana civilizacija na kopnu Evrope. Mikena je u II milenijumu pre n.e. bila jedna od glavnih centara stare Grčke, gde se nalazilo i vojno uporište odakle se dominiralo celim priobaljem. Veruje se da je Mikena bila naseljena još 2000. god. pre n.e. od strane indoevropskih plemena koja su dolazila sa evropskog kopna.Ti prvi doseljenici bili su uglavnom pastiri i nomadi te je tzv. Pastirska kultura potrajala do 1700. god. pre n.e kada je Mikena došla u kontakt sa starijom Minojskom kulturom na Kritu. Minojska kultura je bila veoma napredna, ona je nastala u periodu oko 3000. god. pre n.e. Ime je dobila po Minosu vrhovnom vladaru. Iz tog perioda iskopani su brojni grnčarski proizvodi na kojima su slikane životinje i geometrijski crteži. Iz tog perioda otkrivena je i glinena ploča koja govori o njihovom pismu. Oni su takođe zaslužni i za prve sisteme vodovoda. Period od 1600.-1100. god. pre n.e. naziva se Mikenskim periodom ili Mikenskom civilizacijom. Najranija faza razvoja Mikene poznata kao Doba jamskih grobnica poznata je po bogatim grobnicama građenim pod jakim uticajem Minojske kulture. Takodje oni po njihovom uzoru grade i palate, sličnim onima na Kritu, ali sa tom razlikom što su imale tzv. Megarone tj. velike kraljevske holove. Te tipične Mikenske palate otkrivene su i u Tirintu, Pilu, Tebi, Jolku kao i u Atini koja tada počinje takođe da se razvija. Glinene tablice iz tog perioda ukazuju na to da su Mikenjani govorili staogrčkim i takođe potvrđuju da su Mikenjani oko 1450. god. pre n.e. preuzeli kontrolu nad Kritom.To je bilo vrlo važno za njihov razvoj s obzirom da su tako ostvarili zanačajnu trgovinu sa zemljama Egipta i Bliskog istoka. Za razliku od Minojaca koji su trgovali zbog trgovine Mikenjani su na taj način ratovali, prisvajajući tuđe zemlje. Mikenskom civilizacijom vladala je ratnička aristokratija. Mikenjani su dakle oko 1400. god. pre n.e. preuzeli definitivno kontrolu nad Kritom, koji je predstavljao centar Minojske civilizacije koja je u tom trenutku bila osakaćena erupcijom vulkana Santorini. Osvajanjem Krita i pokoravanjem minojaca Mikenjani su počeli da dominiraju Egejskim morem i istočnim Mediteranom. Zapravo, jedino je njihova flota brodova preživela plimski talas zahvaljujući položaju Korintskog zaliva, što im je automatski donelo prednost jer su sve ostale civilizacije ostale bez svojih brodova i pomoraca.
Međutim do 1200. god. pre n.e. moć Mikenjana je znatno oslabila što praktično dovodi do opšteg propadanja bronzanog doba. Sve palate južne Grčke bile su spaljene i invazijom Dorana ili po nekim istraživanjima tzv. Pomorskog naroda sa severa mikenjani su etnički pripali ahajcima.
Propast Mikenske civilizacije se u istoriji ipak vodi kao svojevrsna misterija jer Trojanski rat i pljačkanje Troje se desilo upravo u tom periodu. Zapravo po nekim teorijama taj tzv. Pomorski narod predstavlja jedan deo grčkih tj. indoevropskih plemena koji su pod naletom Dorana bili potisnuti južnije.
Troja je bila poznata, u prvo vreme, samo zbog Homerovog epa, ali 1870 .god. Hajnrih Šliman je u severozapadnom delu današnje Turske, otkrio Troju, čime je potvrđeno njeno postojanje. Troja je otkrivena na brdu Hisarlik. Šliman je otkrio zidove Troje koji su izgoreli u požaru, a kasnije je dokazano da su to zidovi koji su odgovarali Troji VI i Troji VII. Detaljnijom opservacijom došlo se do toga da je Troja VII bila uništena u požaru i datirana je u periodu 1250 – 1200 p. n. e. U to vreme Trojom je vladao Prijam. Rat između Grka i Trojanaca otpočeo je kada je oteta Jelena/Helena, supruga Agamemnona, vladara Grčke. Helenu je oteo Paris, princ Troje, što je i bio uzrok početka Trojanskog rata koji je trajao oko 10 godina i završio se pobedom Grka koji su izveli čuvenu prevaru sa trojanskim konjem. Troju danas Turci nazivaju Truva. Aleksandriju je osnovao Aleksandar Veliki i to je bila još jedna grčka kolonija van granica današnje Grčke. Ovaj grad osnovan je po helenskom modelu sa ortogonalnom osnovom i pravilnom rešetkastom strukturom. Ovakav način gradnje bio je zastupljen da bi se grad odbranio od vetrova sa severa. On je spominjao glavne građevine u gradu i hramove, poput hrama Posejdona.
Nastupajući period koji neki istoričari nazivaju –Kolaps bronzanog doba, bio je iznenadan, nasilan i destruktivan po kulturu bronzanog doba. Nasupio je period Mrčnog starog veka. U tom periodu gotovo svaki grad izmedju Grčke i Gaze je uništen i opustošen.
Postepeni kraj Mračnog doba označio je uspon naseljenih neohetijskih-aramejskih kraljevstva polovinom X veka pre n.e. i Novoasirskog carstva. Od tog perioda, po mišljenju većine istoričara počinje Antičko doba.